گنجی نه غبارآلود و بازمانده در مخروبه ای
که محالی دست یافته
نوازشگر چشم
سرخوشانه ی روح
اینگونه یافتمت
میان قلب و بازوان خویش
گنج من!
سپیده دم روزگار منی!
عشقت سرخ اناری است
شیرین
آبدار
به جان می نشیند
ریزه ریزه های مزه ات
همچون سپاس
در سکوت سرشار روح!
علیزاده ۹۸/۵/۳
