بیت نخست:
معنای بیت نخست:
هر کس عاشق توست دیگر هیچ اعتنایی به جهانیان ندارد، و آنکس که به تو نگاه میکند هیچ ترس و اندوهی از دیگران ندارد.
نکات و آرایهها:
سودا: خیال.
نگران: ایهام تناسب؛ ۱. نگریستن، ۲. بیمناک.
جناس: نگران ، دگران.
تناسب: سودا، غم، اندیشه و بیم.
بیت دوم:
معنای بیت دوم:
آن کسی عاشق تو میشود که در بند و اندیشه خود نباشد، و آن کسی به راستی قصد وصال تو را دارد که ترس از دست دادن جانش را نداشته باشد.
نکات و آرایهها:
پی چیزی گرفتن: به دنبال چیزی رفتن.
سر چیزی داشتن: به فکر آن بودن، تصمیم آن را داشتن.
تضاد: گیرد، نگیرد.
تضاد: تو، خویش.
تضاد: دارد، ندارد.
تضاد: پی، سر.
بیت سوم:
معنای بیت سوم:
هر عاشقی که جور و عتاب معشوق را تحمل نکند، او را عاشق واقعی به حساب نیاور، و هر کس در عشق مورد سرزنش قرار نگیرد او را مرد به حساب نیاور.
نکات و آرایهها:
ملامت: سرزنش.
ملامت کشیدن: تحمل سرزنش.
تناسب: تحمل، “کشیدن” در ملامت نکشد.
تناسب: مگو، مخوان.
بیت چهارم:
معنای بیت چهارم:
وقتی دل انسان عاشق شد و زمام اختیارش همچون حیوانی سرکش از دستت خارج شد، حتی اگر تمام شهر را دنبالش بدوی باز نخواهی توانست او را کنترل کنی.
نکات و آرایهها:
از دست به در شدن دل: کنایه از عاشق شدن.
مَثَل: مانند.
کُرِّه توسن: حیوان سرکش.
عنان: افسار، زمام.
تضاد: به در شدن، باز گرفتن.
بیت پنجم:
معنای بیت پنجم:
دلدادهی راستین، با جور و عتاب از معشوق خود دست نخواهد کشید، حتی اگر تیر و سرنیزهای به او بزنی، او کمترین واکنشی، انجام نخواهد داد.
نکات و آرایهها:
جفا: ظلم و ستم.
قفا: پس گردنی.
جناس: جفا و قفا.
جناس: عاشق، صادق.
مژه بر هم زدن: کنایه از انجام کمترین کار.
سنان: سر نیزه.
بیت ششم:
معنای بیت ششم:
اگر تو ناگهان بر آن کس که بر خاک آرامگاه خود خوابیده است گذر کنی، جای شگفتی است اگر او دوباره جان نگیرد و زنده نشود.
نکات و آرایهها:
لحد: آرمگاه، مزار.
خفته خاک لحد: کنایه از مرده.
تضاد: خفته، روان.
بیت هفتم:
معنای بیت هفتم:
باغ از قامت بلند و زیبای تو خجالت خواهد کشید، چرا که در همه عمر چنین سرو روانی در باغ خود نداشته و ندیده است.
نکات و آرایهها:
چمن: مجاز از باغ.
تناسب: چمن، سرو.
جناس: چمن، چنین.
بیت هشتم:
معنای بیت هشتم:
با خودم میگفتم: که با صبر و شکیبایی از عشقت که همچون گردابی است، بیرون خواهم آمد، اما حال که خوب دقت میکنم میبینم که عشقت، دریایی است که ساحل آن پیدا نیست.
نکات و آرایهها:
ورطه: گرداب، غرقاب، هلاکتگاه.
ورطه عشق: اضافه تشبیهی.
دریا: استعاره از عشق.
تناسب: ورطه، دریا، کران.
بیت نهم:
معنای بیت نهم:
عهد و پیمانی که ما با تو بستهایم، عهد و پیمانی نیست که دچار تغییر و دگرگونی شود، پیمان ما بوستانی است که هرگز دچار آفت نمیشود و هرگز زوال پیدا نمیکند.
نکات و آرایهها:
تَغَیُّر: دگرگونی.
نزدن باد خزان: کنایه از دچار زوال و آفت نشدن.
بیت دهم:
معنای بیت دهم:
آیا چه گناهی مرتکب شدهام که تا آن را دیدی، پیوند خود را از ما بریدی، کار درستی نیست که بندهای را بدون هیچ جرم و اشتباهی برانی و از خود طرد کنی.
نکات و آرایه ها:
تعلق: وابستگی، پیوند.
تضاد: خطا، صواب.
تناسب: گنه، جرم.
بیت یازدهم:
معنای بیت یازدهم:
فریاد سعدی، به هر کس در این عالم برسد، تأیید خواهد کرد که این همه فریاد به خاطر درد عشق است.
نکات و آرایهها:
تصدیق کردن: تأیید کردن.
تناسب: ناله، فغان.
بیت دوازدهم:
معنای بیت دوازدهم:
اگر افلاطون حکیم و دانشمند، عشق را بیماری تشخیص دهد و بخواهد آن را پنهان کند، سرانجام روزی راز نهانش آشکار خواهد گشت.
نکات و آرایهها:
افلاطون: یکی از فیلسوفان بزرگ یونان و آتن در عصر کلاسیک یونان است. بسیاری او را بزرگترین فیلسوف تاریخ میدانند، او در کنار استادش سقراط و شاگردش، ارسطو، یکی از سه فیلسوف بزرگ یونان باستان است.
حکیمی: فرزانگی.
مرض عشق: اضافه تشبیهی.
پرده افتادن: آشکار شدن.
تناسب: حکیم، مرض.
تناسب: پوشیدن، پرده. تناسب: پوشیدن، راز نهان.