هر کس زبان شیرین پارسی را آموخته باشد، بی گمان با نام سعدی بزرگترین نویسنده و غزلسرای ایران آشناست و می داند که شهد کلام استاد سخن را حلاوتی دیگر است.سعدی غزل عاشقانه را به اوج هنری خود رساند، چنان لطیف و آبدار، سهل و ممتنع می سراید که به حق او را پیامبر شعر عاشقانه می نامند. شما را دعوت میکنم به خواندن غزلی زیبا از استاد سخن. …
نویسنده: علی علیزاده
سعدی(606-690 هجری قمری) یکی از معدود شاعرانی است که می توان او را پشتوانه زبان، فرهنگ، اندیشه و سنت مردم این سرزمین به شمار آورد. در شمال شرقی شهر شیراز اندکی دورتر ازمزار خواجه حافظ، نزدیک باغ دلگشا، آرامگاه بزرگترین گوینده و نویسنده ایران ، افصح المتکلمین، شیخ اجل، مشرف الدین مصلح بن عبدالله سعدی شیرازی است که تا جهان برپاست«صیت سخنش» در آفاق میرود و «ذکر جمیل» وی به هر گونه زبان گفته می آید و با گذشت روزگاران …
به جرأت می توان گفت دیوان حافظ تنها کتابی است که در تمام خانه های ایرانی و شاید در بیشتر خانه های فارسی زبانان دنیا پیدا شود، تا آنجا که بسیاری او را قرآن فارسی نامیده اند، جدا از درستی و نادرستی این مطلب، وجود این نامگذاری بی شک خود گویاترین دلیل برای اهمیت و جایگاه مقدس این دیوان در نزد ایرانیان و فارسی زبانان است. ملقب کردن حافظ به عنوان "لسان الغیب" نیز خود تأیید دیگری بر این مطلب …
آنچه دکتر غلامحسین یوسفی در مورد وزن و آهنگ و مضمون این غزل گفته است، زیبا و خواندنی است: وزن غزل سعدی کمال تناسب را با معانی و مفاهیم آن دارد، همان نکته ظریفی که حازم قرطاجانی در تناسب مضمون شعر و وزن و قوافی آن بشرح مورد بحث قرار داده است، غلبه هجاهای بلند در وزن غزل، خاصه در قافیه ها که همه ناگزیر مختوم به دو هجای بلند است این کیفیت آرام و متین را به آهنگ شعر …
غزل "منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن..."، بی شک یکی از زیباترین و پرمغزترین غزلیات حافظ هست؛ یکی از محوری ترین نکاتی که حافظ به گونه های مختلف کوشش می کند در این غزل به ما بیاموزد ، اهمیت نگاه عاشقانه و ندیدن عیب و بدی در دیگران و در همه زندگی است، به عبارت دیگر نگاه عاشقانه به همه اموری که در زندگی اتفاق می افتد مهمترین مسأله ایست که حافظ کوشش می کند با تعابیر و شکل …
سعدی شیرازی شاعر و نویسنده بلند آوازه فارسی زبان در مقام یکی از بنیان های مهم ادب و فرهنگ و اندیشه ایران، در جهان معروف و نامورست. مردم ایران و فارسی زبانان قرن هاست در غزل های سعدی بیان احوال روح و عواطف خود را جسته و آن را بآواز همراه ساز خوانده اند و می خوانند. سعدی به مدد ذوق لطیف و قریحه تابناک خود و با حالت طبیعی و ساده ای که به سخن خویش می دهد مضامین …